|
باورها و تحلیل‌هایی که در نشانه‌های پدر/پسری اسیر می‌شوند (بخش دوم) |
 پیرو آنچه که در باب تأثیر آرزوها، پیوندها و تمنیات عاطفی انسان بر باورها و تحلیل‌های وی شرح دادیم، یکی دیگر از تجربیات مهم وجود پیوندهای عاطفی و رابطه پدر/پسری است. عصیان فرزندان نسبت به پیشینه پدر سخن تازه‌ای نیست. تاریخ ملل مختلف، و به ویژه تاریخ ایران، مشحون از رابطه پدر/فرزندکشی و شاه‌کشی است. نطفه عصیان و سرکشی پسر علیه پدر، قبل از دوران بلوغ شکل می‌گیرد و بعد از بلوع به پدر‌کشی و شاه‌کشی منجر می‌شود. هرگاه عُلقه عاطفی پدر/پسری از کودکی تا بلوغ، و تا شکل‌گیری شخصیت و هویتِ فرزند ادامه پیدا کند، دیگر عصیان و سرکشی به وجود نخواهد آمد. اگر چه ممکن است راه پسر از پدر جدا شود. توقع و انتظار عصیان تا زمانی که پسر نسبت به پدر رویه حق‌مداری پیشه نکند، خیلی توقع بجایی نیست. پسرانی که راه پدر را طی کرده‌اند و پسرانی که علیه پدر بر آشوبیدند، امر طبیعی و رایج تاریخ سیاست‌ورزی است. همه اشاره این مثال نه این دو قسم، که امر طبیعی است، بلکه اشاره به فرزندانی است که راه دیگری را طی کرده‌اند. در این اشاره، عُلقه عاطفی پدر/پسری همچنان در باورها و تحلیل‌های انسان، تأثیری بنیادی بجا خواهد گذاشت.
ادامه مطلب |
|
|
|
شنبه 3 تیر 1391 |
|
نظرات(1) |
|
|
|