|
تروريسم الگوي واكنش سازي قدرت |
«مبارزه با تروريسم» زير بار اين حقيقت نمي رود كه پديده تروريسم، الگوي واكنش سازي امر واقعي است. همچنين «مبارزه با تروريسم» زير بار اين حقيقت نمي رود كه، نظام بورژوازي ليبرال علاوه بر اينكه خود بر يك رشته از واكنش ها متكي است، همچنين مولد يك رشته از واكنش هاي ديگري نيز هست. «مبارزه با تروريسم» بر اين حقيقت مسلم چشم فرو مي بندد كه، نظام بورژوازي ليبرال مولد منظومه اي از تضادهايي است كه، هر يك دو به دو و در واكنش با يكديگر خشونت توليد مي كنند.
ادامه مطلب |
|
|
|
سه‌شنبه 24 شهریور 1383 |
|
نظرات(0) |
|
|
|
|
شيشه عمر اصلاحات |
|
آيا تنها غفلت اصلاح طلبان بود كه موجب بازگشت آنان به خويشتني گشت و يا عوامل ديگري چون، فقدان اصول انديشه راهنماي مردم سالاري و نيز فقدان اخلاق مردم سالاري و مردم داري بودند كه بيش از غفلت، بازگشت خويشتني اصلاح طلبان را موجب گرديد. پيشتر به گوشه اي از فقد و تجزيه اجزاء مردم سالاري در اصلاح طلبان اشاره اي داشتم و در اين قسمت به غفلت هاي اصلاح طلبان اشاره خواهم داشت. غفلت هايي كه مي توان به مثابه «پايان شيشه عمر» اصلاح طلبان تلقي كرد. آيا غفلت اصلاح طلبان نوعي «وانمود سازي غفلت» نيست؟ آيا مقتضيات قواعد بازي قدرت، بنا به اينكه نوع خاصي از تنظيم رفتار سياسي ايجاد مي كرد، نبود كه اسباب «وانمود سازي» اصلاح طلبان را بوجود آورد؟ آيا رشته اي از استدلال هاي اصلاح طلبان از اين رو بيان نمي شوند، تا امكان فضا سازي بيشتر را در روبط قدرت از دست ندهند؟ آيا آگاهي از اهداف محافظه كاران و درك عوامل و محرك هايي كه رفتار سياسي آنان را گزارشگر است، كار دشواري مي نمود؟
ادامه مطلب |
|
|
|
چهارشنبه 18 شهریور 1383 |
|
نظرات(0) |
|
|
|
|
در سوگ عشق (به ياد قهرمان كوهنوردي -رضا محمدي) |
آيا وقتي فكر مي انديشد روح را به خلوت ناخودآگاه هدايت مي كند؟
آيا فربه شدن فكر و انديشه آدمي، دامي است كه روح را در سنگ آسياب اطلاعات خرد مي كند؟
آيا چنان است كه افكار و انديشه هاي ما، انررژي محركه خود را از منابع روح تغذيه مي كنند؟ مگر نه اين است كه وقتي موتور محركه زندگي مدني به پيش مي رود، روح را به تهيدستي تهديد مي كند؟ مگر نه اين است كه شهرها بناهاي خود را بر شانه تخريب خانه هاي اجدادي ما استوار مي كنند؟
آيا وقتي در زواياي تاريك حافظه فرو مي رويم، در انتهاي آن به لاشه اي كز كرده و نيمه جان بر خورد نمي كنيم كه، ضجه تخريب گذشته را چون تازيانه اي بر پيكر ما مي نوازد؟ آيا اين لاشه كز كرده و نيمه مرده، همان چيزي نيست كه ما در واژگان خود «روح» مي ناميم؟
ادامه مطلب |
|
|
|
چهارشنبه 18 شهریور 1383 |
|
نظرات(0) |
|
|
|