|
شهرداری ها کانون های تخریب |
 اگر دولت و نظام سياسي در كشور متمركز است، و همواره از ايام باستان تا امروز متمركز بوده است، و اگر اقتصاد ايران از ايام باستان تا كنون، متمكز بوده است، يكي به اين دليل است كه نظام جغرافيايي و شهرنشيني در ايران از ايام باستان تا امروز متمركز بوده است. حالا موضوع آب و آبياري و كمبود آب، چيزهايي است كه فعلا به اين بحث مربوط نمي‌شوند. در دوران جديد با مسلط شدن نقش دولت، رابطه معكوس هم وجود دارد. بدين‌ترتيب كه اقتصاد متمركز است، چون دولت متمركز است و نظام جغرافيايي و زندگي شهري متمركز است چون اقتصاد متمركز است. سيل مهاجرت‌ها از روستا به مراكز استان‌ها و از مراكز استان‌ها به تهران ختم مي‌شود. فضاي زندگي در تهران بسيار خفقان آور است، در نتيجه مازاد مرفه و بعضاً با استعداد آن از تهران به خارج از ايران مهاجرت مي‌كنند. در اين ميان هيچ قاعده‌اي براي مهاجرات به تهران وجود ندارد. يك شبه اگر بيست ميليون جمعيت به تهران سرازير شوند، هيچكس جلودار آنها نيست، كه هيچ، حتي جلوتر از همه شهرداري‌ها مانند سایر ارگانهای حاکم**، به خاطر منافعی که به موجب این درهم ریختگی، تحصیل مي‌کنند، آماده‌اند تا با هدف كسب سود بيشتر، و كلنگ به چهره شهر كوبيدن، جلوي يكايك آنها فرش قرمز هم پهن كنند.
ادامه مطلب |
|
|
|
شنبه 28 شهریور 1394 |
|
نظرات(0) |
|
|
|